BAMRO

25 mei – Tweeënveertigste herdenking

Wereldwijde dag van vermiste kinderen – In vrede en in oorlog

Een dag van herinnering, zoeken en hoop

Door: Dr. Abdulsamad Mukhlif

Elk jaar, op 25 mei, richt de wereld haar aandacht op een van de meest schrijnende menselijke tragedies: vermiste kinderen.

Dit jaar markeert de tweeënveertigste herdenking sinds deze dag in 1983 internationaal werd uitgeroepen, als eerbetoon aan de inspanningen om vermiste kinderen terug te vinden. Maar het is ook een oproep aan de wereld: achter elk vermist kind staat een familie die verdort in het wachten – en een samenleving die niet mag zwijgen.

Niet alle verdwijningen zijn het gevolg van georganiseerde misdaad of ontvoering. Veel gevallen ontstaan uit sociale, opvoedkundige of economische factoren:

Armoede en gezinsproblemen: Sommige kinderen vluchten van huis vanwege huiselijk geweld, verwaarlozing of financiële nood.
Gebrek aan ouderlijk toezicht: Veel ouders denken dat thuis veilig is, maar vergeten dat gevaar ook digitaal of binnenshuis kan opduiken.
Digitale afwezigheid van ouders: Smartphones en sociale media leiden tot mentale afwezigheid van ouders in het leven van hun kinderen.

Vermiste kinderen in conflictgebieden: de vergeten gezichten

Te midden van oorlogen en conflicten verdwijnen duizenden kinderen, onzichtbaar voor de wereld. Zij zijn geen nieuwsbericht, geen dossiernummer – maar slachtoffers zonder stem.

Schokkende cijfers:
Volgens UNICEF raken jaarlijks duizenden kinderen vermist in conflictgebieden. Sommigen worden ontvoerd, anderen gedwongen gerekruteerd, of raken gescheiden van hun ouders tijdens vlucht of bombardement.
Hoe hen beschermen?
Onmiddellijke registratie van alle ontheemde of vluchtende kinderen.
Strikt verbod op kinderrekrutering door gewapende groeperingen.
Oprichting van een VN-orgaan voor vermiste kinderen in conflicten.
Maatschappelijke organisaties toegang geven tot risicogebieden.

Daarom roepen wij de Verenigde Naties op om een aparte herdenkingsdag in te stellen voor vermiste kinderen in oorlogen – kinderen die geen partij kozen, maar slachtoffer werden van de strijd.

Technologie: vijand of bondgenoot?

Hoewel het digitale tijdperk nieuwe risico’s met zich meebrengt zoals online lokken, biedt technologie ook krachtige middelen om vermiste kinderen op te sporen:

Openbare camerabewaking
GPS- en locatie-apps
Gezichtsherkenning en AI
Gemeenschapswaarschuwingssystemen zoals Amber Alert

Preventie begint thuis, niet bij de politie

Wanneer een kind verdwijnt, wordt de politie gealarmeerd. Maar preventie begint bij de opvoeding:

Open communicatie met kinderen
Beperking van schermtijd – ook voor ouders
Bewustwording dat “verdwijnen” meestal niet plotseling gebeurt

Juridische bescherming is een collectieve verantwoordelijkheid

Gezien de groeiende aantallen vermissingen, volstaat het niet om te zoeken ná het verdwijnen. Preventieve wetgeving is essentieel:

Strengere straffen voor daders en nalatige ouders of digitale uitbuiters, inclusief platformverantwoordelijkheid.
Specifieke wetgeving ter bescherming tegen kindervermissing en verwaarlozing.
Een nationale databank voor vermiste kinderen om coördinatie en opsporing te verbeteren.

Tot slot: geef deze kinderen namen, geen nummers

Vermiste kinderen zijn geen statistieken. Ze zijn zonen, dochters, dromen – levens die niet voltooid zijn.

Op 25 mei herdenken we niet alleen, we roepen uit:

Wij vergeten hen niet. En wij blijven zoeken… in vrede en in oorlog.