BAMRO

Burgerrechten en politieke rechten Burgerrechten en politieke rechten zijn een klasse van rechten die de vrijheid van individuen beschermen tegen inbreuken door overheden, maatschappelijke organisaties en particulieren. Ze verzekeren iemands recht op deelname aan het burgerlijke en politieke leven van de samenleving en de staat zonder discriminatie of onderdrukking. Burgerrechten omvatten het waarborgen van de fysieke en mentale integriteit, het leven en de veiligheid van mensen; bescherming tegen discriminatie op gronden zoals ras, geslacht, seksuele geaardheid, genderidentiteit, nationale afkomst, huidskleur, leeftijd De uitdrukking "Rights for Civil" is een vertaling van het Latijnse jus civis (rechten van een burger). Romeinse burgers konden ofwel vrij (libertas) of slaafs (servitus) zijn, maar ze hadden allemaal rechten in de wet. Na het Edict van Milaan in 313 omvatten deze rechten de vrijheid van godsdienst; in 380 eiste het Edict van Thessaloniki echter dat alle onderdanen van het Romeinse Rijk het katholieke christendom moesten belijden. De Romeinse rechtsleer ging verloren tijdens de middeleeuwen, maar op basis van de christelijke leer konden nog steeds aanspraak worden gemaakt op universele rechten. Volgens de leiders van T. H. Marshall merkt op dat burgerrechten tot de eersten behoorden die werden erkend en gecodificeerd, later gevolgd door politieke rechten en nog later door sociale rechten. In veel landen zijn het grondwettelijke rechten en zijn ze opgenomen in een verklaring van rechten of een soortgelijk document. Ze worden ook gedefinieerd in internationale mensenrechteninstrumenten, zoals de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens uit 1948 en het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten van 1966.